درگاه:انتخابات ریاست جمهوری: تفاوت بین نسخه‌ها

ابوالحسن بنی‌صدر با بیش از ۱۰٫۷ میلیون رأی (۷۶%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۵۸)|انتخابات ۱۳۵۸ برنده و نخستین رئیس‌جمهور ایران شد. بنی‌صدر به اسلام‌گرایان چپ و ملی‌گرایان لیبرال گرایش داشت و در ابتدای کارش از حمایت رهبر انقلاب آیت‌الله خمینی برخوردار بود. دوران او همزمان با چالش‌های ابتدای انقلاب ، |گروگان‌گیری سفارت آمریکا جنگ با عراق دچار عدم ثبات و مشکلات داخلی شد و او نهایتاً توسط مجلس شورای اسلامی (با ۱۷۷ رای موافق، ۱۲ ممتنع و ۱ مخالف) به دلیل «عدم کفایت سیاسی» از ریاست جمهوری برکنار شد.

محمدعلی رجایی با بیش از ۱۳ میلیون رأی (۹۰%~) پیروز انتخابات ریاست جمهوری ایران (مرداد ۱۳۶۰) شد. رجایی مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی بود و تنها پس از ۲۸ روز از آغاز ریاست جمهوری خود در [انفجار در دفتر نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران توسط سازمان مجاهدین خلق ترور شد.

↓
جامعه روحانیت مبارز 

سید علی خامنه‌ای با بیش از ۱۵٬۹ میلیون رأی (۹۵%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (مهر ۱۳۶۰)|انتخابات ۱۳۶۰]] و بار دیگر با بیش از ۱۲٬۲ میلیون رأی (۸۵%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۶۴) برگزیده شد. در این دوران که با بخش عمدهٔ جنگ همزمان بود و جناح چپ جمهوری اسلامی قدرتمند بود، او از چهره‌های نسبتاً معتدل به‌شمار می‌رفت. با فوت آیت‌الله خمینی و از تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، به رهبری برگزیده شد و مدتی کوتاه رسماً عهده‌دار هر دو مسئولیت بود. او ضمن واگذاری پیش از موعد ریاست جمهوری، از موسوی خواست تا تاریخ آغاز به کار دولت جدید به کار خود ادامه دهد.

اکبر هاشمی رفسنجانی با بیش از ۱۵٬۵ میلیون رأی (۹۴%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۶۸) و بار دوم با بیش از ۱۰٬۵ میلیون رأی (۶۳%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۷۲) رئیس‌جمهور شد. در آغاز دوران ریاست جمهوری او، جنگ تازه پایان یافته‌بود و با انتخاب رهبر جدید، کشور وارد مرحلهٔ جدیدی شده‌بود. با همه‌پرسی بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پست نخست‌وزیری حذف شد، پس از آن جناح چپ افول کرد و با ایجاد تعادل با جناح راست ، یک جناح میانه‌روی پراگماتیست برخاست. در این دوران که «دوران سازندگی» نام گرفت، مسئلهٔ اصلی کشور بازسازی پس از جنگ و توسعه اقتصادی بود. </small>

سیّد محمّد خاتمی با بیش از ۲۰٬۱ میلیون رأی (۶۹%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۷۶) و بار دوم با بیش از ۲۱٫۶ میلیون رأی (۷۷%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۰) رئیس‌جمهور شد. با آغاز دورهٔ موسوم به « دولت اصلاحات » و «دوم خرداد»، گفتگوی تمدن‌ها و سیاست به اصطلاح تنش‌زدایی در سیاست خارجی مطرح شد و در سیاست داخلی گسترش آزادی به اصطلاح مدنی در چهارچوب قانون اساسی مدنظر قرار گرفت.

۱۲ مرداد ۱۳۸۴–۲۶ تیر ۱۳۸۸

تیر–۲ مرداد ۱۳۸۸ طی حکمی از سوی دکتر احمدی‌نژاد صورت گرفت؛ «اسفندیار رحیم مشایی» معاون‌اول رییس‌جمهور شد|

۲ مرداد–۲۲ شهریور ۱۳۸۸

۲۲ شهریور ۱۳۸۸–۱۲ مرداد ۱۳۹۲

محمود احمدی‌نژاد در مرحله دوم انتخابات ریاست‌ جمهوری ایران (۱۳۸۴) با بیش از ۱۷٬۲ میلیون رأی (۶۲%~) و در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸) با بیش از ۲۴٬۵ میلیون رأی (۶۳%~) پیروز شد.

حسن روحانی با بیش از ۱۸٬۶ میلیون رأی (۵۱%~) در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۹۲) پیروز شد و دولت خود را «دولت تدبیر و امید» نامید.